UDK 327:329.12
Biblid: 0025-8555, 73(2021)
Vol. 73, No 2, str. 284-309
DOI: https://doi.org/10.2298/MEDJP2102284V
Pregledni članak
Primljeno: 13 Apr 2021
Prihvaćeno: 14 Jun 2021
RELACIONIZAM I PROMENA U MEĐUNARODNIM ODNOSIMA: PRIMER UTICAJA ALGORITAMSKE MOĆI NA STRUKTURU SVAKODNEVICE I POJAVU NACIONALNOG POPULIZMA
VUKELIĆ Miloš (Istraživač saradnik na Fakultetu političkih nauka Univerziteta u Beogradu), milos.vukelic@fpn.bg.ac.rs
Cilj ovog rada je da ukaže na prostor izučavanja fenomena nacionalnog populizma iz perspektive nauke o međunarodnim odnosima i da pruži doprinos u vidu interpretacije zašto je do pojave nacionalnog populizma u Evropskoj uniji (EU) i SAD došlo nakon 2014. godine. Pojavom nacionalnog populizma u SAD i zemljama EU uzdrman je opstanak liberalno-demokratskog paradoksa. Postoji veliki broj naučnih objašnjenja koja pretenduju da razumeju kako je do ovoga došlo, a ta objašnjenja autor svodi na kulturne, ekonomske i političke argumente, kao i argumente ljudske prirode i dugoročne logike modernizma. Međutim, ostavljen je prostor da se odgovori zašto je do pojave nacionalnog populizma došlo baš 2014. godine i to istovremeno u državama EU i SAD. Autor iz relacionističke perspektive nauke o međunarodnim odnosima tvrdi da je do promene na međunarodnom planu došlo zbog delovanja procesa koji oblikuju ljudsku svakodnevicu. Potvrda ovakve teze zahteva interdisciplinarni pregled postojeće literature relacionizma u međunarodnim odnosima, svakodnevnog nacionalizma, potom literature koja se bavi uticajima algoritamske moći na strukturu ljudskog prisustva na internetu, i postojećih radova koji ukazuju na to da je izvor snage nacionalnog populizma, kako umerenog tako i ekstremnog, upravo svakodnevno prisustvo na internetu. Dokazivanjem teze, autor ukazuje na značaj izučavanja procesa kako bi se razumeli događaji i promena u međunarodnim odnosima nakon 2014. godine.
Ključne reči: relacionizam, međunarodni odnosi, svakodnevni nacionalizam, algoritamska politika, algoritamska moć, nacionalni populizam, liberalno-demokratski paradoks